Włoszczowska może mówić o ogromnym pechu. Jechała na drugiej, niezagrożonej pozycji, gdy na ostatniej rundzie miała defekt w rowerze. Dobiegła z nim do boksu technicznego, wyprzedzona już przez Amerykankę Leę Davison. Wymiana koła trwała kolejne cenne sekundy i w tym czasie wyprzedziła ją Kanadyjka Emily Batty. Polka doścignęła ją już na asfaltowym odcinku, tuż przed metą, ale finisz minimalnie przegrała.
W ten sposób Włoszczowska straciła praktycznie pewny, piąty w karierze srebrny medal MŚ.
32-letnia Langvad, rówieśniczka Włoszczowskiej, specjalizowała się wcześniej w maratonach MTB, będąc trzykrotną mistrzynią świata (2011, 2012, 2014). Zwycięstwo w Czechach jest jej największym sukcesem w olimpijskiej konkurencji cross country.
Vysocina Arena, na której trzy lata temu w mistrzostwach świata w biathlonie medale zdobywały Krystyna Guzik (wówczas pod panieńskim nazwiskiem Pałka) i Monika Hojnisz, nie okazała się szczęśliwa dla Włoszczowskiej.
Prowadząca od pierwszej rundy Langvad wypracowała sobie bezpieczną przewagę, ale Polka byłą poza zasięgiem pozostałych rywalek. Jeszcze na trzeciej z pięciu rund „trzymała koło” Włoszczowskiej najbardziej doświadczona w stawce 44-letnia Sabine Spitz, ale stopniowo opadała z sił i została z tyłu, a z walki o podium wyeliminował ją ostatecznie defekt.
Kibice na trybunach, wśród których było wielu Polaków, jęknęli z zawodu, gdy los Niemki podzieliła Włoszczowska. Przewaga blisko minuty nad Davison zaczęła błyskawicznie topnieć. Jak na ironię Włoszczowska biegła z rowerem przez nazwany od imienia jej grupy zawodowej odcinek „Kross Rock and Roll”, a potem jeszcze do boksu technicznego. Davison bezpiecznie dojechała do mety, a zawodniczka z Jeleniej Góry po wymianie koło ruszyła w pościg za Betty. Wszyscy wstali z miejsc, aby zobaczyć niecodzienny, sprinterski pojedynek dwóch kolarek. Włoszczowska była bardzo blisko brązu, pierwszego w karierze, ale nie udało się ...
Po finiszu długo dochodziła do siebie, płakała, pocieszana przez drugą z reprezentantek Polski Katarzynę Solus-Miśkowicz.
Powinnam się cieszyć, że forma jest, mimo że nie jestem jeszcze w superdyspozycji i powinno być jeszcze lepiej na igrzyskach w Rio. Ale w życiu trzeba wykorzystywać okazje. Cholernie przykro, że tak się skończyło. To był tak chamski pech, że ciężko o gorszy scenariusz – powiedziała na mecie.
W odróżnieniu od wielu rywalek Włoszczowska nie przygotowywała się do startu w Czechach na zgrupowaniu wysokogórskim, lecz w swoich rodzinnych stronach w Jeleniej Górze. Najwyższą dyspozycję ma jej zapewnić obóz w Kolumbii, na który poleci cztery tygodnie przed zaplanowanym na 20 sierpnia wyścigiem olimpijskim.
Mistrzostwa świata potraktowała jednak poważnie, przede wszystkim ze względu na swoich kibiców. Z samej Jeleniej Góry przyjechały do Novego Mesta dwa autokary jej fanów.
Zawody były dla Włoszczowskiej także okazją do przetestowania sprzętu. Pojechała na rowerze bliźniaczym do tego, na jakim wystartuje w Rio de Janeiro. Charakteryzuje się on superlekką ramą (poniżej kilograma) i tylko przednim amortyzatorem (tzw. hardtail), a całość – bez pedałów - waży jedynie 7,9 kg. Rower olimpijski, z ramą pomalowaną w jaskrawe barwy, kibice mogli obejrzeć w stoisku producenta – firmy Kross z Przasnysza, której grupę zawodową Włoszczowska na co dzień reprezentuje.
Wyniki: 1. Annika Langvad (Dania) 1:30.13 2. Lea Davison (USA) strata 1.12 3. Emily Batty (Kanada) 1.44 4. Maja Włoszczowska (Polska) 1.44 5. Catharine Pendrel (Kanada) 2.53 6. Irina Kalentiewa (Rosja) 3.22 … 18.Katarzyna Solus-Miśkowicz (Polska) 7.06