Niemiec ma już 37 lat i następny sezon będzie jego ostatnim w Arsenalu. Dość długo nie było wiadomo, czy Lehmann w ogóle zostanie w Londynie. Działacze Kanonierów proponowali mu roczną umowę, brązowy medalista Weltmeisterschaft 2006 upierał się przy dwuletnim kontrakcie. Ostatecznie jednak zgodził się na wersję proponowaną przez klub.
Lehmann jest bramkarzem, który specjalizuje się w grze na przedpolu i daleko od bramki. Fantastycznie wyłapuje dośrodkowania, często wychodzi daleko od pola karnego i zagrywa nogami do partnerów. Taki styl powoduje jednak, że bywa karany kartkami. Jest najczęściej w historii Bundesligi wykluczanym z gry bramkarzem ? pięciokrotnie. To on także był najwięcej razy karany spośród wszystkich golkiperów Premiership. Jakby było mało - Lehmann to jedyny bramkarz, który dostał czerwoną kartkę w finale Ligi Mistrzów (2006 rok).
Ale Lehmann to nie tylko specjalista od oglądania kartoników. Jest rekordzistą Champions League - przez 853 minuty nie puścił bramki. Został także wybrany najlepszym bramkarzem Ligi Mistrzów w edycji 2005-06. Jest także jednym z dwóch golkiperów (obok Franka Rosta), który zdobył w Bundeslidze gola z gry. W reprezentacji przez wiele lat był tylko zmiennikiem Olivera Kahna z Bayernu Monachium. Podczas jednak zeszłorocznych mistrzostw świata Jürgen Klinsmann postawił właśnie na Lehmanna.
Almunia był objawieniem Primera Division w sezonie 2003/04, kiedy to fenomenalnie bronił w barwach Albacete. Latem 2004 roku podpisał kontrakt z Arsenalem, ale nigdy nie stał się w tym klubie pierwszoplanową postacią. W Premiership był tylko zmiennikiem Lehmanna, a regularnie grywał w pucharach - Anglii i ligi. W tych rozgrywkach udowodnił, że jest specjalistą od bronienia karnych.
We wrześniu 2006 roku powiedział, że chętnie przyjąłby angielskie obywatelstwo i bronił w reprezentacji. Nikt jednak nie wziął tych deklaracji poważnie.
