"Mąż ma nowe ćwiczenie: stanie przy drabinkach. Wzmacnia ono mięśnie tułowia i nóg. Rehabilitanci są zadowoleni, że potrafi już samodzielnie stać parę minut. Niestety, nie widziałam tego, bo sama jestem po operacji" - powiedziała PAP Iwona Szurkowska.
Żona legendarnego kolarza przeszła w Łodzi operację nowotworu kończyn.
"Operacja odbyła się przed tygodniem w Wojskowej Akademii Medycznej. Teraz czekam na wyniki badań histopatologicznych. Udrożniono mi nerwy, które były bardzo zniszczone po naświetlaniu. Nie odczuwam już tak silnego bólu, w czym zasługa profesorów Andrzeja i Macieja Radków, którzy przeprowadzili operację, oraz ortopedy Jarosława Fabisia" - wspomniała Szurkowska.
W przyspieszeniu operacji pomógł dwukrotny medalista olimpijski w kolarstwie Mieczysław Nowicki. Młodszy kolega Szurkowskiego często angażuje się w pomoc sportowcom. Przez wiele lat przewodniczył Komisji do Współpracy z Olimpijczykami przy PKOl, a obecnie jest prezesem Towarzystwa Olimpijczyków Polskich.
"Jestem podwójnie wdzięczna Mietkowi. Najpierw pomógł mężowi po wypadku, organizując transport z Niemiec, a teraz dzięki jego kontaktom szybko trafiłam na stół operacyjny" - wyjaśniła.
Jak zapewniła, pod jej nieobecność Szurkowski nie był osamotniony. W ośrodku w Konstancinie-Jeziornie odwiedzają go rodzina i przyjaciele.
Szurkowska planuje rehabilitację dojazdową męża. Po uregulowaniu swoich spraw w Łodzi chce zabrać go z ośrodka i kontynuować rehabilitację częściowo w domu w Warszawie. Szurkowski miałby dojeżdżać do Konstancina m.in. na ćwiczenia w egzoszkielecie.
"Jestem na etapie poszukiwania pielęgniarek, które mogłyby się zająć mężem 24 godziny na dobę. Rehabilitacja wymaga dużo czasu, może nawet dwóch, trzech lat, i nie ma pewności jak się skończy. Jednak powolutku idziemy do przodu, nie przyspieszamy, nie gonimy. Ważne, że mąż jest nastawiony pozytywnie" - podsumowała.
Dramat Szurkowskiego wydarzył się 10 czerwca ubiegłego roku podczas wyścigu weteranów w Kolonii. Tuż przed nim przewróciło się dwóch kolarzy, a on sam upadł na twarz. Doznał uszkodzenia rdzenia kręgowego i czterokończynowego porażenia. Ponadto miał uszkodzoną czaszkę, połamaną w kilku miejscach szczękę, zdeformowany nos, wyrwaną wargę.
W Niemczech przeszedł kilka operacji kręgosłupa i twarzy. Tam rozpoczął rehabilitację, którą od dziewięciu miesięcy kontynuuje w Konstancinie.
Długo ukrywał przed opinią publiczną tę historię. Postanowił zabrać głos dopiero na początku listopada, gdy okazało się, że koszty leczenia przekraczają możliwości rodziny. Oddźwięk okazał się ogromny i pomoc popłynęła szerokim strumieniem.
73-letni Szurkowski to najbardziej utytułowany polski kolarz w historii, m.in. mistrz świata z 1973 roku, dwukrotny srebrny medalista olimpijski i czterokrotny zwycięzca Wyścigu Pokoju. Powszechnie uważano go za najlepszego zawodnika-amatora na świecie.
Interesowały się nim czołowe grupy zawodowe, m.in. belgijska Molteni, w której występował słynny Eddy Merckx, ale w tamtych czasach kolarze z bloku państw socjalistycznych nie mieli możliwości przejść na zawodowstwo.
Po zakończeniu kariery Szurkowski z sukcesami prowadził kadrę narodową (1984-88). W 1985 roku jego podopieczny Lech Piasecki wygrał Wyścig Pokoju i został mistrzem świata, a trzy lata później na igrzyskach olimpijskich w Seulu biało-czerwoni sięgnęli po srebro w wyścigu drużynowym.
Szurkowski był twórcą pierwszej w Polsce kolarskiej grupy zawodowej Exbud (1988-89), dyrektorem polskiej części Wyścigu Pokoju, a także prezesem Polskiego Związku Kolarskiego (2010-11). Ostatnio prowadził sklep rowerowy na warszawskiej Woli.
W plebiscycie na najlepszego sportowca Polski XX wieku zajął drugie miejsce, za Ireną Szewińską. Ma najwyższe odznaczenia państwowe, w tym Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.