Wybór pierścionka był dla Subbana niezbyt trudny, bo jak wyjaśnił - zielony to ulubiony kolor mistrzyni olimpijskiej, zaś szmaragd jest jego szczęśliwym kamieniem zodiakalnym. Para spotykała się od dwóch lat.
Na razie nie planują ślubu, bo jak powiedziała Vonn "chce się nacieszyć czasem zaręczyn". Para jest obecnie w trakcie urządzania nowego mieszkania, po tym jak Subban zmienił w czerwcu klub przenosząc się z Nashville Predators do New Jersey Devils. Hokeista to mistrz olimpijski z Soczi z 2014 roku.
34-letnia Vonn mimo zakończenia sportowej kariery jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych sportsmenek na świecie. Jej sława wykracza poza samą dyscyplinę. W mediach społecznościowych ma ponad cztery miliony fanów, a zainteresowanie powodowały nie tylko jej sukcesy sportowe, ale i porażki - ciężkie kontuzje, a ponadto życie prywatne, m.in. związek z golfistą Tigerem Woodsem, a wcześniej (2013) rozwód z mężem i trenerem Thomasem Vonnem.
W lutym 2013 roku doznała pierwszej poważnej kontuzji. Startując w mistrzostwach świata w Schladming zerwała więzadła krzyżowe i boczne w kolanie oraz doznała pęknięcia główki kości piszczelowej, co oznaczało operację i koniec sezonu. Nie była też w stanie wrócić na stok na igrzyska w Soczi. Powróciła do światowej czołówki, ale w marcu 2016 roku doznała ponownie kontuzji kolana, a gdy wróciła do rywalizacji w listopadzie na treningu w Vail złamała kość ramienia. W listopadzie 2018 r. kolejny uraz kolana zmusił Vonn do decyzji o zakończeniu kariery, zaś ból wykluczył starty do końca sezonu. Pożegnanie nastąpiło w szwedzkim Aare, do którego wielu kibiców przyjechało specjalnie dla niej.
Teraz mogę wreszcie rozpocząć nowe życie. Czas odpocząć, także psychicznie. Ale najfajniejsze jest to, że znowu czuję się jakbym miała 20 lat... - zapewniała przy uroczystej, rodzinnej kolacji pożegnalnej w Aare.
Vonn czterokrotnie zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej alpejskiego Pucharu Świata. W dorobku ma też osiem medali mistrzostw świata, w tym dwa złote, zdobyte w 2009 roku Val d'Isere w zjeździe i supergigancie. Ostatni zdobyła w lutym w Aare w zjeździe, żegnając się w ten sposób z kibicami i rywalkami. Czterokrotnie startowała w igrzyskach, ale na najwyższym stopniu olimpijskiego podium stała tylko raz - w 2010 roku w Vancouver była najszybsza w zjeździe. Wygrała 82 pucharowych zawodów, o cztery mniej od rekordzisty pod tym względem Szweda Ingemara Stenmarka.