"Sportowcem nie przestanę być nigdy, jestem nim z krwi i kości, umrę jako sportowiec. Ale już nie będzie to mój zawód. Nadszedł czas pożegnania z boiskiem i jest mi z tym ciężko" - napisał w czwartek na swoim blogu Ignaczak.

Ostatni oficjalny mecz rozegrał pod koniec kwietnia w barwach Asseco Resovii Rzeszów w finale ligowych zmagań. Tuż po zakończeniu sezonu klub poinformował o zakończeniu po dziewięciu latach współpracy z tym zawodnikiem. Pochodzący z Wałbrzycha siatkarz nie deklarował wówczas, czy będzie kontynuował karierę w innej drużynie, czy też zdecyduje się na sportową emeryturę. Kibicom na boisku zaprezentował się ostatnio na początku września - podczas pożegnania z reprezentacją Pawła Zagumnego.

Reklama

"Naszła mnie wtedy taka refleksja, że to już nie jest moje miejsce. Że muszę znaleźć coś innego, że będą nowe wyzwania. Serce na pewno jeszcze nieraz zaboli, gdy będę na meczu, gdy zobaczę szykujących się do wyjścia na boisko chłopaków. Jeszcze nieraz chęć gry mnie poderwie. W oku kręci się łza, bo przecież rywalizację sportową mam wpisaną w charakter, weszła mi ona w krew. Ale powiedziałem +dość+, choć dostałem kilka propozycji z różnych klubów – dzięki wam za to, że mnie namawialiście. Nadszedł jednak czas pożegnania. Na koniec kariery grałem w klubie, który dał mi w moim życiu najwięcej, gdzieś w głębi czułem, że w innym miejscu chyba nie dałbym tyle, ile w Rzeszowie" - zaznaczył Ignaczak.

W czwartkowym wpisie podziękował rodzinie i bliskim, kolegom z boiska, trenerom, z którymi miał okazję współpracować oraz kibicom. Tym ostatnim zarówno za wsparcie, jak i za krytykę, która działała na niego mobilizująco.

"Mówią, że miarą sukcesu człowieka jest liczba wrogów, jakich ten sukces mu przysporzył. Mam więc nadzieję, że moich były miliony, bo to by oznaczało, iż jestem człowiekiem sukcesu!" - podkreślił żartobliwie.

Reklama

Przyznał, że jest plan, by zorganizować spotkanie, podczas którego oficjalnie pożegna się z kibicami. Zdradził też, czym zamierza się zająć w przyszłości.

"Całe życie oddałem sportowi i przy nim chcę pozostać. A że zawsze miałem spore parcie na szkło i wszyscy się ze mnie śmiali, że lubiłem media, to chyba w tej działce spróbuję się realizować. I oczywiście być przy mojej ukochanej siatkówce! Więc do zobaczenia. Tylko już nie po drugiej stronie boiska, a raczej po drugiej stronie ekranu" - dodał.

Reklama

Ignaczak karierę rozpoczął w rodzinnych stronach - jego pierwszym klubem był Chełmiec Wałbrzych (1997/98). Później przeniósł się do Kazimierza Płomienia Sosnowiec (1998-2000), a następnie do zespołu z Częstochowy, funkcjonującego wówczas jako Galaxia AZS Częstochowa (2000-03). Największe sukcesy klubowe odnosił w barwach Skry Bełchatów (2003-07) i Resovii (2007-16) - sześć razy wywalczył mistrzostwo kraju (2005, 2006, 2007, 2012, 2013, 2015) i tyle samo razy zdobył srebrny medal (2001, 2002, 2003, 2009, 2014, 2016). Dwukrotnie na szyi zawiesił brązowy krążek (2010, 2011). Z drużyną z Rzeszowa zajął drugie miejsce w Lidze Mistrzów (2015) i Pucharze CEV (2012).

W seniorskiej reprezentacji zadebiutował w 1998 roku, a po raz ostatni zagrał dwa lata temu. Biało-czerwony strój założył ponad 300 razy. Wśród największych sukcesów wymienić można złoty medal MŚ 2014, które odbywały się w Polsce, choć Ignaczak pełnił wówczas rolę rezerwowego i rzadko pojawiał się na boisku. Znacznie większy udział miał w innych osiągnięciach drużyny narodowej - złotym krążku ME 2009 i brązowym sprzed pięciu lat oraz triumfie w Lidze Światowej 2012. Jako junior z kolei wraz z kolegami wywalczył mistrzostwo świata (1997) i Starego Kontynentu (1996).