Subskrybuj nas na Youtube
Bochenek w ubiegłym roku miał szansę wyjechać na Mistrzostwa Świata U-20 do Kanady. Pełen nadziei pojechał na zgrupowanie kadry Michała Globisza do Gdańska. Tam jego życie legło w gruzach. Podczas jednego z treningów Mariusz upadł tak nieszczęśliwie, że doznał skomplikowanego złamania lewej ręki. Prosto z boiska trafił do szpitala Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie lekarze przeprowadzili operację. Niestety, zabieg zupełnie się nie udał.
"Po wyjściu ze szpitala czułem ogromny ból, od razu coś było nie tak" - opowiada "Faktowi" załamany piłkarz. "Moje obawy się potwierdziły, bo ręka nie zrastała się tak jak powinna."
Piłkarz do dziś przeszedł w sumie trzy operacje i dwa zabiegi. Kiedy przestał grać w piłkę, stracił źródło utrzymania. Zwrócił się więc o pomoc finansową do PZPN, ale do dziś nie doczekał się odpowiedzi na żadne ze swoich pism.
"Minął rok, a telefon nadal milczy. Za chwilę ZUS przestanie płacić mi pieniądze. Nie wiem, z czego będę żył" - żali się piłkarz.
Bochenek pochodzi z biednej rodziny. Jego rodzice mieszkają na Mazurach, ojciec nie pracuje. Obecnie chłopak mieszka w Łodzi. Uczy się w Szkole Mistrzostwa Sportowego im. Kazimierza Górskiego.
Kiedy informujemy PZPN o problemach młodego piłkarza, działacze są zaskoczeni. "Nic mi o tym nie wiadomo" - mówi "Faktowi" rzecznik związku Zbigniew Koźmiński. "Przecież gdybyśmy wiedzieli, to piłkarz otrzymałby jakieś odszkodowanie" - tłumaczy. Po chwili dodaje: "Zaspał chyba tutaj trener Michał Globisz ze swoimi współpracownikami. To oni powinni nas poinformować o zaistniałej sytuacji."
Selekcjoner młodzieżowców twierdzi jednak, że swoich obowiązków dopełnił. "My swoje zrobiliśmy. Osobiście wręczałem pismo z prośbą o pomoc dla Mariusza sekretarzowi związku Zdzisławowi Kręcinie. Nie wiem, czy ktoś później tym się zajął" - mówi Globisz.
Słowa szkoleniowca potwierdza fizjoterapeuta ówczesnej reprezentacji Zbigniew Pietrzak, który obecnie też próbuje pomóc zawodnikowi. Bochenek nadal nie może zrozumieć, że nikt z PZPN mu nie pomógł.
"Ja od 14. roku życia rozegrałem w reprezentacji ponad 50 meczów. Jak przyjeżdżałem na kadrę, to wszyscy mnie głaskali, a teraz o mnie zapomniano" - mówi z żalem.
