Natalia Kaczmarek, Iga Baumgart-Witan, Hołub-Kowalik i Justyna Święty-Ersetic czasem 3.20,53 ustanowiły rekord Polski. Ustąpiły tylko Amerykankom, które uzyskały 3.16,85.
Przed igrzyskami powtarzałam, że w ciemno biorę brąz. I dobrze, że tego nie zrobiłyśmy, bo wracamy z dwoma medalami - srebrem i złotem w sztafecie mieszanej - podkreśliła Święty-Ersetic.
Na pierwszej zmianie wśród biało-czerwonych ruszyła Kaczmarek, która przyznała, że nie była do końca zadowolona ze swego występu indywidualnego w stolicy Japonii.
Wiedziałam, że mogłam pobiec lepiej. Zostało za to więcej sił na sztafetę. Włożyłam w to serce, by wypracować dziewczynom jak najlepszą pozycję, by miały jak najłatwiej. Bo powiedziałyśmy, że zdobędziemy tu medal. Dałyśmy z siebie wszystko - stąd taki wynik. I bardzo mnie to cieszy - zaznaczyła młodzieżowa mistrzyni Europy w biegu na 400 m.
Jak dodała - co potwierdziły koleżanki ze sztafety - od piątkowego wieczora ją "nosiło". Wszystko więc wskazywało, że to będzie dobry bieg - wspomniała z uśmiechem.
Pałeczkę przekazała Baumgart-Witan niemal jednocześnie ze zmianą jamajskiej ekipy. Druga z Polek ruszyła mocno.
Bo nie było na co czekać. Pomyślałam, że najwyżej mnie odetnie, ale musiałam dać z siebie wszystko, bo wiedziałam, o co jest gra. Puściłam się za Amerykanką Allyson Felix, która ma rekord życiowy o prawie dwie sekundy lepszy ode mnie, więc oczywiste było, że mi odjedzie. Przeskoczyć pewnego poziomu się nie da. Wydaje mi się, że pobiegłam na miarę moich możliwości i dowiozłam pałeczkę na drugim miejscu. Po to, żeby dziewczyny mogły... na tym samym miejscu skończyć - podsumowała bydgoszczanka.
"Nigdy nie pobiegłam szybciej"
Biegnącej na trzeciej zmianie Hołub-Kowalik zmierzono 49,89 - najlepszy czas wśród podopiecznych trenera Aleksandra Matusińskiego.
Nigdy nie pobiegłam szybciej. Jak zobaczyłam, że Iga jest na drugim miejscu, to zrobiło mi się gorąco. Nie miałam tak naprawdę kontaktu z innymi dziewczynami. Amerykanka mi uciekła, wiemy jak to wyglądało. Starałam się walczyć z całych sił. Tyle, ile potrafiłam, to zrobiłam dla tej sztafety. Tak samo jak reszta dziewczyn - relacjonowała.
Urodzona w Koszalinie lekkoatletka zdradziła też dziennikarzom, co swoim zawodniczkom przekazał przed startem szkoleniowiec.
Trener powiedział, że jeśli mięśnie odmówią posłuszeństwa, to mamy biec sercem i urywać każdy centymetr, bo to może mieć przełożenie na mecie. I tak zrobiłyśmy - jest rekord Polski. Myślałyśmy, żeby złamać te 3.20, ale może następnym razem - dodała szczęśliwa.