Przyzna pan, że Wisła i Legia zawiodły w hicie rundy?
Nie zgadzam się. Dla mnie, jako piłkarza, było to fascynujące spotkanie. Może z perspektywy trybun wyglądało to gorzej, ale nie dramatyzujmy. Najważniejsze, że znowu wygraliśmy. Mogę jechać na zgrupowanie reprezentacji w dobrym nastroju.
Jest pan jedynym legionistą w kadrze Franciszka Smudy. Czym go pan przekonał?
Trener zna mnie z Widzewa, gdzie spotkaliśmy się pięć lat temu. Nawet wtedy, choć byłem młokosem, stawiał na mnie. Co we mnie widzi? Smuda lubi zawodników z charakterem – ja taki jestem.
W tamtych czasach był pan raczej płaczkiem...
Było, minęło. Robię swoje, chętnie włączam się do akcji ofensywnych, a trener to docenia.
Z Wisłą ofensywnie pan jednak nie grał...
Nie było jak, skoro przez całą drugą połowę tylko się broniliśmy. Na szczęście obrońcę rozlicza się ze straconych bramek, a my nie daliśmy sobie wbić żadnej.
Skąd tak desperacka obrona? Nie mieliście atutów w ofensywie?
Czasem jest to po prostu konieczne. My nie mieliśmy wyjścia, musieliśmy wygrać i – stylowo czy nie - efekt osiągnęliśmy. A broniliśmy się, bo wymógł to na nas rywal. Wisła miała zapas punktów, mogła zagrać odważniej.
Uratowaliście posadę Janowi Urbanowi?
Nie patrzę na to w taki sposób. Oczywiście chcę żeby Urban był naszym trenerem. Nie możemy narzekać na szkoleniowca – wiele drużyn może nam go pozazdrościć.
Nagle zaczęliście wygrywać. Wcześniej się nie dało?
Dobrze zaczęliśmy sezon, ale potem graliśmy w kratkę. Każda drużyna ma wahania formy.
A może podziałały nas was groźby działaczy?
Żadnych gróźb nie było. Sami zdawaliśmy sobie sprawę z tego, w jakim miejscu jesteśmy, że musimy zacząć wygrywać. Teraz zostały do odrobienia cztery punkty i na szczęście mamy na to czas.
Tego czasu nie będzie pan miał w kadrze. Zgrupowanie jest krótkie...
To prawda. Każdy z nas zaczyna z czystą kartą, ale mamy tylko 5 dni aby pokazać się Smudzie i wywalczyć miejsce w składzie. Ja celuję w podstawową jedenastkę. Etap młodego i zdolnego mam już za sobą, czas ugruntować pozycję.
Smuda zapowiada, że skończy z naturalizowaniem piłkarzy. Dobra decyzja?
To dla mnie żaden problem – ani mi to nie przeszkadzało, ani temu specjalnie nie kibicowałem.
Nie będzie pan tęsknił za Rogerem, który może już nie dostawać powołań?
Roger ma obywatelstwo, jest silnym punktem drużyny i myślę, że o tym, czy będzie grać w kadrze zadecydują tylko względy sportowe.
