Historia klasyfikacji najaktywniejszego sięga roku 1952 roku, ale za pierwszego oficjalnego triumfatora uznawany jest zwycięzca z 1956 roku, Francuz Andre Darrigade. Przez wiele lat klasyfikacja opierała się na punktach zdobywanych przez zawodników na premiach w trakcie etapów, a zwycięzca wyłaniany był na koniec wyścigu po zsumowaniu punktów.
W 2003 roku wprowadzono nowy system. Najaktywniejszy kolarz wybierany jest na każdym etapie (z wyjątkiem jazdy na czas), a o werdykcie decydują nie punkty, a ośmioosobowe jury. Triumfator uczestniczy w etapowej dekoracji, a następnego dnia jedzie z tzw. „czerwonym numerem startowym”, czyli białymi liczbami na czerwonym tle. Na koniec imprezy ta sama komisja wybiera ostatecznego zwycięzcę klasyfikacji.
Najczęściej, bo czterokrotnie (1969, 1970, 1974, 1975) ten tytuł otrzymywał Belg Eddy Merckx. Ubiegłorocznym triumfatorem jest Włoch Alessandro de Marchi.