W 2015 roku o kolejności na podium decydowała jazda indywidualna na czas z Krakowa do Wieliczki i z powrotem. Etap niespodziewanie wygrał Marcin Białobłocki z reprezentacji Polski, a skuteczny atak na pierwsze miejsce w całym wyścigu przeprowadził zajmujący przed tą próbą szóstą lokatę Jon Izagirre. Hiszpan ostatecznie wyprzedził dwóch Belgów - o dwie sekundy Barta De Clercqa oraz o trzy Bena Hermansa.

Reklama

Identyczne różnice czasowe w pierwszej trójce odnotowano w 2017 roku, z tym że o miejscach na podium decydował górski etap wokół Bukowiny Tatrzańskiej. Prowadzący Belg Dylan Teuns obronił żółtą koszulkę, dojeżdżając do mety na końcu sześcioosobowej czołówki. Czterosekundową bonifikatę za zajęcie trzeciej lokaty na mecie zdobył Rafał Majka, ale przegrał wyścig o dwie sekundy. Trzy sekundy stracił natomiast do zwycięzcy najlepszy na tym etapie Holender Wout Poels.

W 2019 roku Rosjanin Paweł Siwakow wyprzedził o dwie sekundy Australijczyka Jaia Hindleya oraz o 12 sekund Włocha Diego Ulissiego. Na ostatnim etapie wokół Bukowiny nie odegrali oni jednak głównych ról, ale koszulkę lidera stracił młody Duńczyk... Jonas Vingegaard, zwycięzca tegorocznego Tour de France.

Ogromne znaczenie mają bonifikaty czasowe

Przy tak wyrównanym poziomie ogromne znaczenie mają bonifikaty. W tegorocznym wyścigu będą obowiązywały takie same zasady, jak w poprzednich latach: za pierwsze miejsce na etapie – 10 sekund, za drugie - sześć, za trzecie - cztery. Bonifikaty będą też przyznawane trzem najlepszym kolarzom na lotnych premiach: trzy, dwie i jedna sekunda.

W ostatnich latach jest regułą, że różnice między pierwszym a drugim kolarzem są niewielkie. Były jednak dwa wyjątki: w 2016 roku Belg Tim Wellens wyprzedził Włocha Fabio Felline o blisko cztery i pół minuty. Wyścig rozstrzygnął się na rozgrywanym w chłodzie i deszczu, pełnym kraks etapie z Wieliczki do Zakopanego. Wellens wygrał go z ogromną przewagą. Następny odcinek wokół Bukowiny Tatrzańskiej został odwołany z powodu fatalnej pogody.

Reklama

W 2021 roku triumfował jego młody rodak Remco Evenepoel, zapewniając sobie bezpieczną przewagę po samotnej ucieczce na etapie wokół Bukowiny Tatrzańskiej.

 Różnice między pierwszym a drugim kolarzem w ostatnich edycjach Tour de Pologne: 2010 Daniel Martin (Irlandia) – Grega Bole (Słowenia) 8 s 2011 Peter Sagan (Słowacja) – Daniel Martin (Irlandia) 6 2012 Moreno Moser (Włochy) – Michał Kwiatkowski (Polska) 5 2013 Pieter Weening (Holandia) – Jon Izagirre (Hiszpania) 13 2014 Rafał Majka (Polska) – Jon Izagirre (Hiszpania) 8 2015 Jon Izagirre (Hiszpania) – Bart De Clercq (Belgia) 2 2016 Tim Wellens (Belgia) – Fabio Fellline (Włochy) 4.22 2017 Dylan Teuns (Belgia) – Rafał Majka (Polska) 2 2018 Michał Kwiatkowski (Polska) - Simon Yates (W.Brytania) 15 2019 Paweł Siwakow (Rosja) - Jai Hindley (Australia) 2 2020 Remco Evenepoel (Belgia) - Jakob Fuglsang (Dania) 1.52 2021 Joao Almeida (Portugalia) - Matej Mohoric (Słowenia) 20 

(PAP)

af/ pp/