- Bardzo się cieszę, że to wszystko się udało. Cieszę się, że nie muszę już tu wracać - tak swój zjazd komentował 30-latek. Na Facebooku właśnie zamieszczone zostało wideo, na którym widać jak Bargiel zjeżdża z wierzchołka K2 na nartach.

Reklama

Wcześniej takiego wyczynu dokonał w 2013 roku zjeżdżając z Sziszapangmy (8013 m), w kolejnym roku z Manaslu (8156 m), a w 2015 z Broad Peak (8051 m).

Góra K2 była drugą próbą zakopiańczyka, ubiegłoroczna zakończyła się niepowodzeniem. "Wtedy zdecydowanie zawiodła pogoda. Chociaż mogłem wejść na szczyt, to zjazd ze względu na bezpieczeństwo był wykluczony" - wyjaśnił pochodzący z Łętowni koło Limanowej Bargiel.

Teraz również było niebezpiecznie. Bargiel na godzinę musiał zatrzymać się w obozie czwartym na wysokości ok. 8000 m, gdyż z powodu chmur widoczność była ograniczona do kilku metrów. Przed wylotem do Pakistanu w rozmowie z PAP podkreślił, że chciałby zrealizować kolejny cel, ale nie za wszelką cenę. "Nie zrobię żadnego kroku, jeśli nie będzie odpowiedniej widoczności. Nie jestem aż takim szaleńcem".

Zakopiańczyk wraz z Januszem Gołąbem, pierwszym zimowym zdobywcą Gaszerbruma I (8068 m, 9 marca 2012 roku z Adamem Bieleckim), oraz czwórką pakistańskich tragarzy wysokościowych, wspinaczkę rozpoczęli w czwartek.

Polscy alpiniści noc z piątku na sobotę spędzili w "trójce", w której pozostał Gołąb, a Bargiel samotnie ruszył do "czwórki". Decydujący atak rozpoczął przed północą. Na szczycie niezdobytej dotąd zimą góry K2 stanął w niedzielę o godz. 8.25 czasu polskiego. Zabrał drona i rozpoczął zjazd na nartach.

Trasa została zaplanowana z wyprzedzeniem i na ile to możliwe sprawdzona pod kątem potencjalnych trudności oraz zagrożeń. Poprzedniej niedzieli (15 lipca) zakopiańczyk dokonał szybkiego rekonesansu - drogą zwaną Żebrem Abruzzi dotarł do wysokości ok. 7800 m i jeszcze tego samego dnia powrócił do bazy zjeżdżając kombinacją trzech dróg: Cesena, trawersu Messnera oraz polskiej Jerzego Kukuczki i Tadeusza Piotrowskiego.

Podczas ostatniego wyjścia aklimatyzacyjnego Bargiel zabezpieczył fragment zjazdu oraz sprawdził stabilność pokrywy śnieżnej. Dodatkowo ogromną pomocą była obserwacja ściany na wysokości ok. 8400 m za pomocą drona pilotowanego przez brata Andrzeja - Bartłomieja.

Zjazd na nartach z tak niebezpiecznego szczytu jakim jest K2 to wyzwanie dla absolutnej światowej czołówki narciarzy ekstremalnych. Andrzej dokonał czegoś naprawdę wielkiego, co trudno sobie nawet wyobrazić - skomentował Leszek Cichy, szef projektu Polskie Himalaje 2018.

Bargiel przyznał, że nie rezygnuje także z celu, jaki obrał sobie w ramach tego projektu - wejścia jesienią na Mount Everest (8848 m) i zjazd na nartach do bazy.

Chciałbym w ten wyjątkowy sposób uczcić stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości razem z wielką grupą Polaków, liczącą prawie 400 osób, którzy w październiku będą podchodzili do bazy pod Everest - podkreślił przed wylotem.

Zapytany, czy powrót na najwyższy szczyt Karakorum to sprawa ambicji, odpowiedział, że absolutnie tak do tego nie podchodzi.

Po prostu stwierdziłem, że szkoda wielkiej pracy, którą już wykonaliśmy. Trzeba to wykorzystać jak najszybciej, ponieważ ocieplenie klimatu powoduje spore zmiany na tamtejszych lodowcach i powrót za dwa-trzy lata oznaczałby zaczynanie wszystkiego od początku i niepotrzebną stratę czasu - wyjaśnił.

W obecnej wyprawie udział biorą także operator filmowy Piotr Pawlus i fotograf Marek Ogień. Nad bezpieczeństwem ekipy czuwało czterech Pakistańczyków. - Oni mieli za zadanie czekać na mnie m.in. z butlami z tlenem w namiocie na wysokości mniej więcej siedmiu tysięcy metrów - dodał Bargiel, trzykrotny mistrz Polski w narciarstwie wysokogórskim.

W 2010 roku poprawił rekord świata w biegu na Elbrus (5642 m) wynikiem 3:23.37, a w 2014 ustanowił dwa rekordy na Manaslu - w 14 godzin i 5 minut wszedł na wierzchołek, a całą trasę pokonał w 21 godzin i 14 minut.

W 2016 roku zdobył tzw. Śnieżną Panterę - w ciągu niespełna 30 dni wspiął się na pięć siedmiotysięczników byłego Związku Radzieckiego i zjechał z nich na nartach do bazy: z Piku Lenina (7134 m), Korżeniewskiej (7105 m), Komunizma (7495 m), Chan Tengri (7010 m) i Piku Pobiedy (7439 m). Pobił tym samym 42-dniowy rekord Denisa Urubki i Andrieja Mołotowa z 1999 roku.